Kiedy mężczyzna dowiaduje się od swojej partnerki, że wkrótce zostanie ojcem, cały jego świat „wywraca się do góry nogami”. Reakcje przyszłych tatusiów na wieść o potomku są wręcz nieobliczalne! Często na początku pojawia się żar szalonej radości i rozpierająca duma, ale niestety także... strach i wątpliwości. 

Wielu mężczyzn boryka się z myślami czy poradzą sobie w roli taty. Niektórzy kupują i czytają wszystkie czasopisma i książki dotyczące ciąży lub też długimi godzinami przesiadują przed komputerem przeglądając strony internetowe oraz blogi osób, które są już rodzicami. Inni przypominają sobie swoje dzieciństwo lub zaczynają analizować technikę wychowawczą swojego ojca. Jeszcze inni koncentrują się wyłącznie na powiększaniu rodzinnego budżetu i pracują do upadłego po godzinach, odkładając sumiennie każdą zarobioną sumę do „dziecięcej skarbonki”. Są również i tacy, którzy w ogóle nie interesują się przyszłym ojcostwem i zostawiają partnerkę ze wszystkim samą.

Pomimo że mężczyzna ma aż dziewięć miesięcy na przyzwyczajenie się do myśli że zostanie ojcem, strach i panika prędzej czy później paraliżuje nawet najbardziej opanowanego i oczytanego przyszłego tatę. Czasami ma on wrażenie, że jest kompletnie nieprzygotowany na tak ogromną odpowiedzialność i zadaje sobie mnóstwo pytań: „czy będę wystarczająco mocno kochał swoje dziecko?”, „czy finansowo sobie poradzę?”,„czy będę dobrym ojcem?”, ”czy wolałbym chłopczyka czy dziewczynkę?”, „czy lepiej być dla potomka autorytetem czy kumplem czy może srogim czy nadzwyczaj wyrozumiałym ojczulkiem?” - lista nie ma końca, a im częściej się o tym myśli, tym pytań jest więcej, i więcej...